IBS U BROJEVIMA

Sindrom iritabilnog creva (IBS) je najčešći funkcionalni poremećaj gastrointestinalnog trakta (GI) sa stopama raširenosti u svetu u rasponu od 10-15%. Većina osoba s IBS-om mlađe je od 50 godina.

Funkcionalni poremećaji su stanja u kojima nema strukturnih ili biohemijskih abnormalnosti na uobičajenim dijagnostičkim testovima, što može objasniti simptome. Među pacijentima oko 40% osoba ima blage IBS, 35% umerenu IBS i 25% teške IBS. Mnogi ljudi ne prepoznaju IBS simptome. Ipak, IBS je jedan od najčešćih poremećaja s kojim se susreću gastroenterolozi u ambulantama.

Nisu svi pojedinci s IBS simptomima tražili medicinsku pomoć za svoje simptome.

Pacijenti se najčešće kada su prisutni simptomi IBS obraćaju gastroenterolozima, međutim, u pojedinim zemljama EU pacijenti se sa ovim problemom obraćaju i lekarima primarne zdravstvene zaštite.

Najveći procenat pacijenata koji se obraćaju primarnoj zadravstvenoj zaštiti je u Italiji, s 50% savetovanja; 30% se savetuje u Holandiji, 20% u Belgiji i 10% u Švajcarskoj, Francuskoj i Španjolskoj.

Ipak, samo u SAD-u postoji između 2,4 i 3,5 miliona  godišnjih poseta lekarima zbog  IBS-a. IBS je najčešći poremećaj dijagnostikovan  od strane gastroenterologa  i čini do 12% ukupnih poseta lekarima primarne zdravstvene zaštite. Trošak društva u smislu direktnih  medicinskih troškova i indirektnih  troškova povezanih s gubitkom produktivnosti i izostajanja s posla je znatan – procene se kreću od 21 milijarde dolara ili više godišnje.

Značajan procenat – 35% do 40% – osoba koje prijavljuju IBS u zajednici su muškarci. Otprilike 60% do 65% osoba koje su prijavile IBS u zajednici su žene. Vrlo često je zaključak da je IBS je glavni zdravstveni problem žena ili se žene češće obraćaju lekarima za pomoć. Zanimljivo je da podaci otkrivaju povećani procenat  nepotrebnih operacija   kod IBS pacijenata. Na primer , histerektomija ili hirurgija jajnika prijavljena je kod pacijentkinja  sa IBS-om od 47% do 55% i češće je sprovedena kod IBS pacijenata nego u uporednim grupama.

Neke studije u ne-zapadnim zemljama ukazuju na:

– blisku povezanost između izraženog  distresa i IBS-a kod muškaraca, na način sličan onome koji se nalazi u žena u zapadnim istraživanjima.

-Veću učestalost bola u gornjem delu abdomena

– Manji uticaj defekacijskih simptoma na svakodnevni život pacijenta

Nekoliko studija sugeriše  da je među Afroamerikancima, u poređenju  s njihovim belim sunarodnicima:

– učestalost stolice niža.

– Učestalost zatvora je veća.

U Latinskoj Americi, osim u Argentini, dominacija konstipacije je češća nego dijareja. Izgleda  da je učestalost stolice veća u indijskoj zajednici kao celini – 99% je prijavilo  stolicu jednom ili više dnevno.

U Meksiku 70% pacijenata ima anksioznost, 46% depresiju i 40% oboje.

Brojke sugerišu da IBS postaje globalni zdravstveni problem savremenog čoveka koji smanjuje kvalitet života.

Pravilna i redovna ishrana, fizička aktivnost, oslobađanje od stresa i spazmolitici koji se primenjuju po potrebi mogu biti rešenje za IBS pacijente.