ZAŠTO ŽENE SA POLICISTIČNIM JAJNICIMA TEŽE OSTAJU DRUGOM STANJU?
Žene sa policističnim jajnicima i drugo stanje je sve češća situacija u ordinaciji ginekologa, endokrinologa…
Zašto je teže ostati u drugom stanju sa Sindromom policističnih jajnika?
Odgovor i nije toliko komplikovan koliko se može učiniti u prvi mah.
Ukratko o policističnim jajnicima
Policistični jajnici (PCOS) su sindrom što znači skup poremećaja koji se mogu manifestovati na različitim organima i sistemima.
Prve promene koje se dovode u vezi sa sindromom policističnih jajnika mogu se javiti već nakon puberteta. Najčešće po dobijanju prve menstruacije (između 11 i 16 godine). U ovom periodu, učestalost simptoma pojavljuje se kod 15-20% pacijentkinja. Najrizičnija grupa pacijentkinja nalazi se u adolescentskom dobu i ranoj mladosti .Procenjeno je da oko 25% žena u ovom periodu oboli od sindroma policističnih jajnika.
Koji su najčešći simptomi policističnih jajnika?
Osnovni nalaz, ali ne i jedini jeste da se na ultrazvučnom pregeledu uočavaju jajnici obično dvostruko veći od normalnih, napete sivobele površine ispod koje se u kori nalaze ciste veličine 5 do 15 mm.
Pored cisti na jajnicima često postoji i poremećaj ciklusa. Neredovan ciklus sa razmacima kraćim ili značano većim od 28 dana. Neredovan ciklus koji može biti i anovulatoran (bez ovulacije), a bez ovulacije NEMA ZATRUDNJIVANJA.
Hormonalni disbalans koji postoji često kod žena sa PCOS jesu niske vrednosti folikulostimulirajućeg hormona ( FSH), povišene vrednostima luteinizirajućeg hormona (LH) i prisutna insulinska rezistencija (visoke vrednosti insulina).
Navedeni hormonalni disbalansi su uzroci povećanih vrednosti muških polnih hormona kod žena koje rezultiraju povećanom maljavošću i tamnim hiperpigmentacijama na koži.
Ovulacija i zatrudnjivanje
Nemogućnost zatrudnjivanja nastaje jer žene sa PCOS nemaju ovulacije, ili imaju mali broj ovulacija u toku jedne godine.
Mogućnost da se desi trudnoća u jednom ovulatornom ciklusu, ako je muški partner potpuno zdrav je 25%.
Ako žena sa PCOS om nema ovulaciju uopšte ili ima 2-3 ovulacije u toku godine, onda je veoma mala šansa da se ,
- prvo desi polni odnos za vreme ovulacije, i
- da dođe do trudnoće.
Ako se, nekim čudom ipak desi i ovulacija, i polni odnos, i trudnoća, onda je ova trudnoća pod visokim rizikom da se završi ranim pobačajem.
Rani pobačaj kod žena sa PCOS-om dešava se jer je ovaj poremeđaj praćen brojnim drugim metaboličkim poremećajima.
Najznačajniji i najopasnije je insulinska rezistencija (IR). IR obično prati i niska koncentracija D vitamina u krvi, koja je u direktnoj vezi sa povećanom incidencom ranih pobačaja.
Kako pomoći?
Klinička slika kod pacijentkinja je raznovrsna, pa je tako i pristup lečenju policističnog sindroma individualan.
Najvažnije je regulisati telesnu težinu (ukoliko postoji gojaznost). Smanjenjem telesne težine od 3 kg smanjuju se vrednosti testosterona za 30%.
Simptomi insulinske rezistencije, poremećaj ciklusa i ovulacije mogu se regulisati i uz pomoć mio inozitola i folne kiseline koji se nalaze u GYINOS-u.
